Kolejny wyrok TSUE z dnia 21.09.2023 r. korzystny dla frankowiczów
W czwartek 21 września 2023r., w sprawie przeciwko mBankowi C-139/22 TSUE wydał wyrok, w którym orzekł co następuje:
1) Artykuł 3 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 8 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków
w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że nie stoją one na przeszkodzie temu, by warunek umowny, który nie
był indywidualnie negocjowany, został uznany przez właściwe organy krajowe za nieuczciwy z tego tylko powodu, że jego treść jest
równoznaczna z treścią postanowienia wzorca umowy wpisanego do krajowego rejestru klauzul niedozwolonych.
2) Artykuł 3 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że postanowienie umowy, które ze względu na warunki wykonania
niektórych przewidzianych w nim zobowiązań danego konsumenta należy uznać za nieuczciwe, nie może utracić takiego charakteru
z powodu innego postanowienia tej umowy, które przewiduje możliwość wykonania przez tego konsumenta tych zobowiązań na innych warunkach.
3) Artykuł 4 ust. 2 dyrektywy 93/13 w związku z jej art. 2 lit. b) należy interpretować w ten sposób, że przedsiębiorca ma
obowiązek poinformowania zainteresowanego konsumenta o istotnych cechach zawartej z nim umowy oraz o ryzyku związanym z tą umową,
i to nawet wówczas, gdy ów konsument jest jego pracownikiem i posiada odpowiednią wiedzę w dziedzinie wspomnianej umowy.
Co to w praktyce oznacza dla frankowiczów?
1. Jeżeli polskie sądy wykorzystają ten wyrok, procesy frankowe mogą trwać krócej. W rejestrze klauzul niedozwolonych znajduje się
bowiem mnóstwo klauzul stosowanych przez banki w umowach kredytowych. Dotychczas sądy musiały rozpoznawać każdą sprawę indywidualnie,
bez możliwości odwołania się do rejestru postanowień już uznanych za nieuczciwe. Teraz może wystarczyć powołanie się na wpis danej klauzuli do rejestru UOKiK.
2. Czasami zdarza się, że umowy kredytowe, obok wprowadzenia jako zasady spłaty kredytu wyrażonej w CHF w walucie polskiej,
po kursie określanym jednostronnie przez bank, przewidują alternatywną możliwość spłaty bezpośrednio w CHF. Zdaniem Trybunału
nie pozbawia to nieuczciwego charakteru wspomnianych postanowień, mających charakter wzorca umownego.
3. Wreszcie kredyty frankowe były udzielane również osobom, które zawodowo zajmują się finansami – bankowcom, księgowym itp.
W świetle wydanego wyroku są oni również uznawani za konsumentów i bank ma w stosunku do nich takie same obowiązki informacyjne
jak w stosunku do każdego innego klienta. Wobec tego, jeżeli jesteś pracownikiem banku i zawarłeś z pracodawcą umowę, w której
umieszczone są niedozwolone klauzule umowne, nie musisz dłużej powstrzymywać się z dochodzeniem swoich roszczeń wobec banku z obawy,
że bank powoła się na Twój zawód czy wykształcenie.
